Zoals jullie misschien wel weten, ben ik een groot fan van kamperen. In het buitenland of toch in Nederland dat maakt niet veel uit. Even helemaal back to basics, geen televisie, zo min mogelijk wifi. Lekker de hele dag buiten.
Boeken lezen, fietsen, wandelen en hardlopen. Allemaal dingen die je normaal gesproken net even wat minder doet omdat je er geen tijd voor hebt.
Normaal gesproken dan, want niets is normaal nu.
Het leukste, of een van de leukste dingen van kamperen is ook wel om voor je tent te zitten met een drankje in je hand en dan lekker gluren naar de buren 😀
Ik verheug me dan ook iedere keer weer op 3 weken genieten met een grote G.
Ons campingleven speelt zich dit jaar in Nederland af, eigenlijk ook wel vlak bij in Vogelenzang. Familie camping Vogelenzang dus geen schreeuwende en lallende jongeren, helemaal prima om even tot rust te komen. Thuis zijn we een schuur aan het bouwen, dus af en toe naar huis om het even in de gaten houden kan geen kwaad.
We staan nu twee dagen op de camping. Gelijk zijn er natuurlijk al wat dingen die opvallen.
Onze buren links, voor de kijkers rechts, komen aan het accent te horen, denk ik uit het oosten van het land. Ze zijn er nog niet veel geweest, gaan met de auto weg en komen aan het einde van de middag terug. Gisteren waren ze in Noordwijk op het strand geweest, zo hoorde ik ze aan de telefoon zeggen. Ze hadden van die luxe strandbedjes gehuurd en een parasol en lagen bij de Zeemeeuw (?) Tegen hun zoon hadden ze vervolgens gezegd dat hij ook maar bedjes en parasols moest gaan verhuren in de zomer, als een echte beachboy…geloof me, die jongen heeft het niet in zich om een beachboy te worden 😉.
Ook vertelden ze dat ze de camping tegen vonden vallen. Geen idee met wat voor verwachting ze deze kant op gekomen zijn, want wat je leest op de website is wat je krijgt.
De buren rechts zijn met één grote familie, twee caravans, twee tenten en één hele grote partytent met lange tafels waar gegeten wordt. De schafttent zal ik maar zeggen. Wat blijkt, ze komen hier al een jaar of tien (!). Echt best leuk hier, maar tien jaar achter elkaar hier….
Manlief begon al over een stacaravan kopen en opknappen en hier neerzetten. Nou, nee dank je hij is nu al bijna iedere dag thuis geweest,dan ga je dus niet weg. Veto iets verder weg mag…misschien …
Terug bij de 4 families, daar heb je dus totaal geen last van, doen lekker hun eigen ding, groeten keurig, maar verder zie je ze niet. Geen sappige verhalen aan die kant.
Schreeuwende Duitsers, ja die zijn er. Ongelooflijk op welk volume die communiceren. Ok kan aan mij liggen, ik ben niet zo dol op ze en ook geen fan van de taal. Maar mein gut was ein lārm.
Er zitten hier twee moeders met wat kleine gassies En die zijn heel duidelijk op zoek naar de grens van wat mag en gaan daar regelmatig overheen. Dan komt er toch een geluid achter uit de straat, mijn kids kijken dan met grote ogen wat er gebeurt. 😯.
Het grasveld voor ons was lekker leeg, vandaag (donderdag) is het volgestroomd,veel gezinnen met kinderen dus veel sport en spel. De eerste Louis van Gaal van de papa’s heb ik al gehoord, gelukkig weer meer stof om over te schrijven.
Nu hopen op nog iets lekkerder weer…..