Eerste wedstrijd van het seizoen!
We zijn weer begonnen! Het is gedaan met de rust, de vakantie is nu echt voorbij. Zo’n eerste wedstrijd van het seizoen is dan ook altijd weer even wennen. Helemaal voor “mijn” team. Van de 15 jongens spelen er 11 voor het eerst op een heel veld. Valt dat even tegen!
Iedereen doorloopt tegenwoordig het zelfde traject, van de F-jes, E-6 tallen en E-8 tallen kom je in de D waar je ineens over het hele veld rent. En weet ik uit eigen ervaring dat is een heel eind. Waar je voorheen nog wel eens kon smokkelen en je niet heel hard moest rennen om te verdedigen, moet je nu ineens à la Usain Bolt over het veld heen schieten om het spel bij te houden.
Oefenwedstrijd
Vorige week hadden we wel nog een oefenwedstrijd gehad. Een wedstrijd die na een 3-0 voorsprong eindigde in 3-3. Voor een eerste wedstrijd op een heel veld, met allemaal nieuwe jongens in de ploeg vond ik het helemaal geen slechte wedstrijd. Ik zag heus wel wat puntjes die anders zouden kunnen, maar die zou ik benoemen in de voorbespreking van deze week. De jongens waar allemaal lekker enthousiast en dat is het allerbelangrijkste.
Ongeluk
Vandaag dus de eerste echte competitie wedstrijd. Met z’n allen verzamelen bij de tennisbaan en met zo min mogelijk auto’s richting het Amsterdamse bos. Parkeren is daar altijd zo lastig. Nog geen 5 minuten onderweg staan we stil, en niet zo’n beetje ook, nee echt stil. Er was geen beweging in te krijgen, in de file vanwege een ongeluk 400 meter verder. Hier en daar zag je wat auto’s door de middenberm omkeren, wij stonden naast een vangrails, keren onmogelijk. Met de helft van het team stonden we vast in de file en het zou er om gaan spannen of we de wedstrijd gaan halen.
Fashionably late
Uiteindelijk reden we weer en kwamen we fashionably late aan op het veld, 5 minuten na de officiele aanvang. Geen idee wat de marge is, het hangt, denk ik, af van de planning op de club, maar we mochten nog beginnen. Daar ging mijn goede voornemen om de jongens wat aandachtspunten mee te geven. In de rust dan maar. De jongens neergezet en gaan met die banaan, lekker hockeyen!
Eerste helft
De eerste helft ging gelijk op, wel zag ik gelijk dat de verdediging het niet helemaal lekker liep. Er stonden steeds jongens vrij. Je speelt toch echt met 11 tegen 11, dus mijn vraag is dan direct, hoe dan? Dat was niet moeilijk om te beantwoorden. Mijn jongens stonden voor hun man, dus een kleine beweging naar links of rechts en hij staat vrij. Geen mandekking dus, en de zone was niet helemaal goed neergezet.
Rust
Dit snel in de rust uitgelegd. Wat nog lastig is met 11 eigenwijze jongens die allemaal iets willen zeggen. Luisteren is dan nog wel eens lastig. Met de opdracht om op de bal te verdedigen en je mannetje te dekken stuurde ik ze het veld weer in. Een korte rust om wat van de tijd goed te maken.
Tweede helft
De tweede helft was helaas geen kopie van de eerste. Wij liepen volledig achter de feiten aan. Geen mandekking, de achterhoede stond op het middenveld, het middenveld in de spits en helaas waren de spitsen niet achterin te vinden. Kortom een ouderwetse gatenkaas. Een tackleback ging steeds lastiger, ze werden moe, kwamen conditie te kort. Ik had deze week ook maar 1 wissel aangezien ik al met 3 blessures te maken heb. Lang verhaal kort, we gingen er met 6-1 af.
Blessures
Blessures, nu al, zo aan het begin van het seizoen. Het heeft te maken met groei, alle jongens zijn in de groei en als je dan van niets doen (zomervakantie) ineens weer voluit 2 keer per week traint en op een heel veld moet spelen, tja, dan verbaast het mij eigenlijk helemaal niet, maar jammer vind ik het wel. Het doet mij er aan denken hoe belangrijk de looptraining en de loopscholing zijn. Zeker met deze kinderen, die kunnen wel een stukje motoriek training gebruiken.
Analyse
Mijn analyse van deze wedstrijd: de rugdekking is als in het Nederlands voetbal elftal, niet aanwezig. Mannetje dekken met je man in je rug werkt niet en als je je positie niet houdt, moet je als een kip zonder kop over het veld rennen en dan is het groot, heel groot. En als je moe bent is het slimmer om de bal te passen en is het niet handig om zelf met de bal te gaan lopen, maar, en dat is het gekke, hoe vermoeider ze werden, hoe meer ze gingen lopen met de bal.
Bouwen aan een team is het leukste wat er is, stap voor stap één geheel smeden is een uitdaging en die ga ik graag aan. Na vandaag zal ik jullie op de hoogte houden van het wel en wee van het coachen van het team. Tips en trucs voor de training, loopscholingsoefeningen en wat nog meer.