+31648793989 tess@tessschuurman.nl

Geschikt(er) voor functie B

Ik had gesolliciteerd bij een relatief groot bedrijf op functie A. Mensen die mijn eerdere blogs hebben gelezen weten dat ik niet zomaar reageer. Ik heb over het algemeen weinig ‘moetjes’. Het bedrijf sprak me enorm aan en ik zag ook nog eens voldoende aanknopingspunten om de brief te schrijven en te sturen. Na een dag of twee werd ik gebeld door de in-house recruiter. Voor functie A zag hij te weinig aanknopingspunten om mij uit te nodigen voor een gesprek. Echter hadden ze ook functie B vacant en de vraag was of ik daar naar wilde kijken en als ik dat ook vond, of ik dan via de link die hij me zou toesturen zou willen reageren. Zo gezegd zo gedaan. Ik vond het eigenlijk heel netjes hoe het ging. Was dat naïef?

Maar helaas…

De link, die kreeg ik toegezonden, maar die werkte niet naar behoren. Ach ja, dat kan gebeuren. Ik heb een mailtje gezonden dat ik zeker, na er goed over nagedacht te hebben of ik het echt wel wilde en of het zou kunnen, in functie B interesse had. En omdat de link niet werkte ik zou reageren via de normale button op de site.

Of het nu was omdat ik via de reguliere weg reageerde en niet via de speciale link, of dat het een test was om mijn daadwerkelijke interesse te testen in functie A, of toch iets heel anders, ik weet het niet. Binnen een dag kreeg ik een afwijzing in mijn mailbox. BAM een keiharde rechtse in mijn gezicht, althans zo voelde het voor mij.

Gek vond ik het wel. Misschien ben ik toch nog steeds erg naïef, maar je denkt er toch anders over als je gebeld wordt en ‘uitgenodigd’ voor een andere functie. Dan hoop je eigenlijk op meer, op zijn minst een uitnodiging voor een gesprek. Dan kan het altijd nog mis gaan, maar dat wat toch wel het minste wat ik verwacht had.

ligt-het-aan-mij-tessschuurman.nl

De sollicitatiecode

Er is sinds jaar en dag een sollicitatiecode via deze link hier vind je de volledige tekst met wat en wel en niet gevraagd mag worden. Je hoeft dus niet op alle vragen te antwoorden, maar ik werd overvallen en …nou ja lees maar gewoon verder.

Het was eigenlijk nog niet eens een sollicitatiegesprek. Ik had een motivatiebrief gemaild naar een mooi klein bedrijf. Nog diezelfde middag werd ik gebeld door de directeur. Gaaf natuurlijk, want het gebeurt helaas nog niet zo vaak dat er zo snel en positief gereageerd wordt. Wat schertst mijn verbazing tijdens dat eerste telefoongesprek werden meteen de volgende vragen gesteld:

Hoeveel kinderen heb je?
Ben je getrouwd?
Zit je in de WW?
Hoe lang zit je nog in de WW?

Flabbergasted…

Needless to say, I was flabbergasted. Maar wat moet je? Je bent werkloos, je solliciteert en je wil heel graag weer aan het werk. Dus ik heb, enigszins aarzelend dat wel, op alle vragen antwoord gegeven. Uit de sollicitatiecode blijkt dat dat dus helemaal niet hoeft, maar ja wat ik al zei, je bent werkloos en op zoek naar juist die baan. Na beantwoording van de vragen was de directeur nog steeds positief (gelukkig) en wilde ze me uitnodigen voor een eerste sollicitatiegesprek.

Het telefoongesprek was toch wel een redelijke valse start, het gaf me geen goede indruk van de directeur in kwestie. Toch was mijn nieuwsgierigheid wel een beetje gewekt. Wat voor persoon zou het zijn, misschien wel heel anders dan aan de telefoon. Kortom het voordeel van de twijfel.

Het eerste ‘waarom zit ik hier eigenlijk’ sollicitatiegesprek

Het eerste gesprek was voor de functie waar ik op gesolliciteerd had. Omdat de kennismaking al redelijk gedaan was tijdens het telefoongesprek, was dit geen echt kennismakingsgesprek meer. Er werd meteen veel over het bedrijf verteld, ik kwam eigenlijk heel weinig aan het woord. De vragen die ik had voorbereid kon ik gelukkig wel stellen. Tijdens dit gesprek werd vervolgens gelijk mijn salaris indicatie gevraagd. Nadat ik dat had gegeven zei de directeur, dit is een salaris wat ik geef voor een Medior / Senior positie. De desbetreffende positie was op papier een junior positie, maar wat ik begreep van de werkzaamheden toch veel meer dan dat.

Gaandeweg het gesprek begreep ik eigenlijk ook niet helemaal waarom ik daar zat. Dit gaf ik ook aan. De directeur zei dat ik inderdaad veel te zwaar was voor deze functie, sowieso qua salaris, maar dat een andere functie binnen het bedrijf wel meer voor mij was. (waar had ik dit eerder meegemaakt….ik was dus wat meer op mijn hoede). De functie die me geschetst werd was inderdaad veel meer voor mij. Meer variëteit en uitdaging en veel meer een senior functie. Dus ja, ik ben opgegaan voor het vervolg gesprek.

En het tweede gesprek…

Deze keer kwam er wel een gesprek voor de andere functie. Een gesprek wat meer op de inhoud in zou gaan, meer over mij. Tijdens dit gesprek had ik geen goed gevoel. Er was iets wat knaagde, maar ik kon mijn vinger er niet op leggen. Vragen heb ik gesteld, voorbeelden gegeven, de STAR methode gebruikt, echt alles uit de kast gehaald. Maar er was iets. En inderdaad dat bleek uiteindelijk ook zo te zijn. Ik zou binnen een aantal dagen horen of ik door zou gaan naar de volgende ronde. Aan het einde van de week ontving ik een mail dat het nog wat langer zou gaan duren. Na het weekend had ik een voicemail met het verzoek om terug te bellen. En ja helaas, je voelt het al aankomen, ik ging niet door naar de volgende ronde. De directeur had niet het idee dat ik alle werkzaamheden tot behoren zou kunnen uitvoeren. Er waren andere kandidaten die beter in het plaatje passen. Mijn gevoel was juist geweest. Ik baal er enorm van, maar aan de andere kant, omdat de eerste indruk zo raar was, was de teleurstelling misschien toch minder groot dan normaal.

Solliciteren via een bureau

Naast het direct solliciteren bij een bedrijf, zijn er natuurlijk genoeg andere mogelijkheden om te gebruiken. Eén daarvan is een recruitment bureau. Naar aanleiding van een sollicitatie via zo’n bureau kreeg ik een mail met onder andere de volgende tekst:

“Om je sollicitatie snel te beoordelen hebben we graag antwoord op de volgende vragen:

Het min./max. aantal uren per week dat je voor de opdrachtgever kunt/wilt werken.
Een (reële) salariswens of vermelding van je huidige salaris, graag op basis van een 40-urige werkweek of bruto jaarsalaris.
De reden van vertrek bij je huidige/laatste werkgever en eventuele opzegtermijn.
Over jouw talenkennis willen we graag weten wanneer je voor het laatst de taal hebt gebruikt tijdens jouw werk, mondeling en schriftelijk en was dat dagelijks, wekelijks of incidenteel?
En ….. je hebt vast een leuke zakelijk representatieve foto van jezelf. Sluit die ook meteen bij.”

Een voor mij geheel nieuwe manier om snel een schifting te maken. Er wordt niet meer gekeken naar je kwaliteiten, nee het lijkt er op dat als je salaris eis niet overeenkomt het al jammer is. Of als het aantal uur niet overeenkomt misschien ook al. Terwijl dit in mijn ogen ook nog punten zijn waar je altijd over kunt onderhandelen.

Ik was een weekendje weg dus was nog niet in staat geweest om direct te antwoorden op de mail (het was een weekendje zonder computer en telefoon, even back to basics). Op de maandag erna wilde ik de mail beantwoorden, maar…kun je het al raden … ik had op die desbetreffende maandag al de volgende afwijzing in mijn mail:

“Terugkomend op uw sollicitatie op de vacature van … moeten wij u tot onze spijt informeren dat deze vacature is vervuld.”

Wow zo snel al, of toch omdat ik niet direct geantwoord heb? Wordt ook solliciteren een 24/7 baan?

Nog ééntje dan…

Nee, niet nog eentje dan. Geloof me, ik kan nog meer vertellen 😉 Wie weet komt er nog een vervolg.

Ik zit na te lezen wat ik heb geschreven en iedere regel weer vraag ik me af, ben ik niet te negatief, want dat is zo niet de insteek! Ik ben namelijk niet negatief, wie af en toe mijn blogs leest (ik ben realistisch, dat zijn er nog niet zoveel) die weet dat ik altijd positief ben, altijd het zonnetje zie in de meest uitzichtloze situaties.

Mijn grote vraag: “Hoe ga je hier nu mee om?”

We horen ze allemaal, de clichés, geloof in jezelf, blijf bij jezelf, wees jezelf, en er zijn er nog veel meer. Ik zag al bij de reacties van mijn vorige blog dat dat de meest mooie tips zijn. Inderdaad, je moet jezelf zijn en geen toneelstuk opvoeren. Maar wat doe je als je bovenstaande dingen hebt? Wat doe je als de sollicitatie anders loopt dan “normaal”. En wat is anno 2016, bijna 2017 nog normaal? Hoe ga ik hiermee om en hoe haal ik hier de positieve dingen uit en gebruik ik het weer in mijn voordeel? Ik hoor het heel graag van jullie.