De 10 km Hugo Boss Letterenloop stond voor mijn zondag op het programma. Een ontzetten leuke loop over het Bloemendaalse Kopje, door Bloemendaal en omstreken. Mooie huizen kijken tijdens het lopen. Ik zou met manlief lopen, maar die was er helemaal niet, dus heb ik mijn schoonzus opgetrommeld voor een uitje :-). De kinderen had ik opgegeven voor de Kidsrun van 1500 meter dus een hele leuke familiedag.
Zomers weer
De voorspelling voor de Letterenloop was zeer zomers weer. In het hele land zo’n 30 graden. Nu valt dat altijd bij ons in het westen wel mee. Toen ik ’s morgens om 7.00 in de tuin stond, wist ik het zeker, dit zou geen PR worden en voluit zou wellicht wat langzamer gaan dan van te voren ingeschat. Nu moest ik dat nog goed in mijn eigen hoofd prenten. Het was namelijk echt warm. Ook had ik bedacht dat ik tijdens mijn run ook zou beslissen of het verantwoord zou zijn om de kinderen te laten rennen.
Warme editie
En ja het is een warme editie, maar dat mag de pret niet drukken. We stonden redelijk vooraan in het startvak. Normaal gesproken heb ik daar niet zo’n probleem mee, maar dit keer was het niet handig. Het risico is altijd dat je de gashendel open trekt en te snel start. Start je achterin dan kun je wat makkelijker je eigen tempo zoeken en moet je inhalen, dat zie ik als de rode lap…dan ga je net wat harder. Het is maar net wat je wilt.
Te hard gestart
Ondanks dat ik steeds mezelf waarschuwde, ben ik toch te hard gestart. Ik zag wat ” running maatjes” gaan en ging eigenlijk gewoon mee, maar met een lekkere warme temperatuur is dat niet altijd slim. Dus na een km of 2 probeerde ik mijn eigen tempo te hervinden. Wat dat ook mocht zijn deze dag.
Parcours
Ik had het parcours wel bekeken, maar niet echt bekeken. Ik dacht we rennen door Caprera, pakken het Kopje van Bloemendaal en zakken vervolgens weer af richting ijsbaan Haarlem. Het was alweer een aantal jaar geleden dat ik de Letterenloop had gelopen en dit was inderdaad het parcours van vroegah. Het parcours van nu was anders, heel anders en ik zou daar snel achter komen.
Heuvels
De “heuvels”, ach ja laat ik ze maar zo noemen, begonnen bij Caprera. De weg er naartoe is al redelijk vals plat. Caprera zelf is behoorlijk stijl. Dat heb je niet in de gaten als je naar een concert gaat. Ik dacht deze pak ik ff. Dus kleine stapjes, hoog ritme en gaan. Op zich prima te doen het vlakt af en dan kun je vol gas naar beneden. Vervolgens ga je direkt het Kopje van Bloemendaal op. Ook dit ging prima. De waterpost heb ik dit keer niet gelaten voor wat hij was, ik heb water genomen en heb zelfs gewandeld om echt te drinken. Zo’n dag was het, water was nodig!
Halve maantje
Na het Kopje zak je af naar het ” halve maantje” vandaar kon ik me het niet parcours niet helemaal meer herinneren. Maar volgens mij ging je niet weer omhoog. Dit keer dus wel, weer terug richting de Hoge Duin en Daalseweg. Die je vervolgens naar beneden kunt rennen tot de Bloemendaalseweg. Ik heb mezelf wat ingehouden, niet voluit naar beneden gesprint. Maar goed ook, want het Gemeentehuis hellingtje was de verrassing. Die was echt killing. Zeker als je denkt dat je alleen nog maar daalt of plat kan rennen, is dat een vervelende … hij is is niet lang, niet stijl, maar gewoon vervelend.
The home stretch
Na het Gemeentehuis van Bloemendaal was eindelijk the home stretch begonnen. Door zeer bekende straten, hier heb ik mijn jeugd doorgebracht, richting het tunneltje bij station Bloemendaal. Ook hier weer even de waterpost mee gepakt en nu was het verstand op nul, blik op oneindig en door gaan. Versnellen zat er niet in, was ook niet verstandig, dus eigenlijk gewoon lekker lopen. Op de Iepenlaan nog even een douche gepakt en de supersoaker regen gehad, heerlijk!!!
Ijsbaan
In de eerste editie die ik gelopen had, liep je van het tunneltje niet direct naar de ijsbaan. Nee, je dacht dat je er was en dan moest je nog een kleine lus maken via het MendelCollege. Ik was dan ook blij dat dat dit keer niet was. Dat we vanuit het tunneltje rechtstreeks terug konden naar de Ijsbaan. De ijsbaan sprinten durfde ik niet. Ik zag het houten stuk aan de binnenkant en moest denken aan toen de ik mijn enkelband scheurde. Ik heb hem gewoon uitgelopen. Heerlijk ontspannen. De tijd was 51.53 dus ik mag niet klagen. Dit parcours en deze temperatuur…Ik zeg strakke tijd!
Relaxed.
Eigenlijk is dat waarom ik niet ooit ben gaan lopen. Run2relax gewoon volledig ontspannen. Ik dacht dat ik kapot ging onderweg, maar de foto’s die ik van mezelf van onderweg heb gezien zeggen iets heel anders. Ze zeggen dat ik 10 km lang heb lopen genieten. En dat heb ik de ook gedaan. De Hugo Boss Letterenloop 2019 was top, goed geregeld en erg gezellig! Volgend jaar weer!!!
Leuke mensen
Ook heb ik een boel op leuke mensen ontmoet. Zoals jullie weten ben ik met sportrusten bezig. Ik heb even kort Koen van Sportrusten mogen ontmoeten en Janneke, top fotograaf ook van sportrusten. Daarnaast Hedwig, van #runhedwigrun en Niels van #boysdocry. We “kennen” elkaar van insta, maar het is een stuk leuker als je elkaar ook even face to face ziet. Erg leuk om jullie allemaal te zien, ik heb mooie foto’s van de loop en ik heb 100% genoten. Met een lach over de finish!
Gelukkig heb ik de foto’s nog! fotocredits Janneke Poort fotografie
