Trust the process.
Trust the process. Dan vat ik het eigenlijk al gelijk samen in 1 zin. Doelen zijn gezet en nu moet er invulling aan gegeven worden. Nog 190 dagen voor de Amsterdam marathon en ik wil het met het 14 km schema van sportrusten doen.
Lopen op hartslag
Lopen op hartslag. Met behulp van mijn sporttest uitslagen (een paar jaar geleden, misschien die toch ook maar weer doen), het boekje de marathon revolutie en gezond verstand gaan we aan de slag. Training 1 is een feit. Hartslagmeter om en gaan. 7.47 km; gemiddelde HR 159 en een running index van 47 (nu nog even uitvinden wat dat precies inhoudt)
Ik vind het lastig. Ik heb een hogere hartslag dan de gemiddelde mens, dus ik vraag mij wel af hoe ik met een standaard berekening kan werken slag. Aan de andere kant, ik heb mijn tijden van de 10km en mijn eigen omslagpunt, zou moeten kunnen. En om nou meteen na de eerste keer het op te geven vind ik ook wat, dus ik probeer het gewoon een tijdje.
Training 2
Training 2 was de zondag training, lekker een langzame lange duurloop in het zonnetje, nou ja lang, niet meer dan max 14 km dus. Ik ging op weg mijn hartslag marge tussen 152 en 158, hoger dan dat wilde ik niet. Wat gelijk opvalt is dat je wat onrustiger loopt, om de zoveel stappen kijk ik op mijn horloge op zoek naar mijn hartslag. Uiteindelijk ging het prima, vond ik het wel meer lopen dan hardlopen, maar heb 12.4 km gelopen in 1:21:21
HR
Mijn HR was gemiddeld 157 en de running index 49 . Prima op HR lopen, maar deze lage HR en op dit moment echt bizar lage tempo zorgt er wel voor dat ik veel tijd heb om na te denken. Ik ben juist gaan rennen om mijn hoofd leeg te maken. Ik ga er van uit dat dit het begin is, het aftasten van de tegenstander zullen we maar zeggen.
Training 3
Training 3 op de dinsdag middag, nu de kinderen toneel hebben, is de dinsdagmiddag van mij. Ik probeer dan te rennen en eventueel een boek te lezen. Geen computer, geen boodschappen even me time. Dit werkt heerlijk tot op heden, dus ze mogen van mij iedere dinsdag de hort op 😉 Vandaag als ik nu al het boek volg staat er 9 km op het programma, maar op lage HR duurt dat wel een tijdje.
Dwalen door het bos
Dwalen door het bos, dit kopje zal nog regelmatig langskomen. Nu niet in Leyduin, maar het Groenendaalse bos, het was top weer, zo’n graad of 14 dus lekker in korte broek. Geprobeerd te HR op max 154 te houden. Ging prima, langzaam maar prima. Tot ineens mijn horloge een HR van 180 aangaf en hij ging omhoog. Gestopt met rennen en ik zag hem oplopen tot boven de 200(!) toch ff schrikken.
Van slag
Van slag, mijn hr band, mijn horloge of toch mijn eigen hart??? Gelukkig heb ik op mijn telefoon ook de mogelijkheid om mijn HR te meten en die gaf 108 aan, dus no worries. Toch ga je dan weer nadenken, om de minuut kijken, behoorlijk onrustig. Ik heb toch 7.92 km gelopen met een gemiddelde HR van 153 en wederom een running index van 49.
Niet moe
Elk voordeel hep…..
Ik ben dus niet moe als ik klaar ben met lopen. Geen druppeltje zweet en niet uitgeput. Ideaal. Ik kan ook prima oefenen met neus ademhaling. Toch vraag ik mij hardop af, of ik de beoogde snelheid en tijd ga halen. Want ik heb uiteraard een idee van een eindtijd in mijn hoofd, dat kan ik nu nog niet helemaal loslaten. We gaan het meemaken, op dit tempo krijg ik in ieder geval waar voor mijn geld …;-)