Het aan één stuk door blaten. Verbale kots een term waar ik pas van hoorde toen ik op de Hotelschool lessen PMV (praktijk management vaardigheden) kreeg. De term doet natuurlijk al heel wat vermoeden. Het komt er op neer dat je als een dolle gaat praten, meestal door zenuwen, en voor je gevoel veel te veel praat en informatie weggeeft. Dat gevoel had ik vandaag, maar daarover later meer.
Dag van de sollicitatie
Woepie je wordt uitgenodigd voor een eerste kennismakingsgesprek. Ik wist een week van te voren hoe, wat en wanneer dus ik heb me goed kunnen voorbereiden. Dan is het D- Day de dag van de sollicitatiegesprek wat doe je dan nog? Hoe bereid je je optimaal voor op de dag zelf?
Ieder zijn eigen rituelen
Ik denk dat ieder zo zijn eigen rituelen heeft. Ik in ieder geval wel. Het hangt wel een beetje af van hoe laat het gesprek is, maar over het algemeen probeer ik altijd nog van te voren een klein rondje hard te lopen. Gewoon om mijn hoofd leeg te krijgen. Dit lukt overigens niet altijd, maar ik kan over het algemeen al rennend goed ontspannen.
Inlezen
Op de dag zelf probeer ik niets meer te lezen over het bedrijf. Als ik dat nu niet weet, dan ben ik te laat. Wel lees ik de vacature nog een keer, print mijn brief en CV (lekker duurzaam) en onderstreep de voor mij belangrijke dingen. Zo ook vandaag. In eerste instantie zou ik de kinderen naar school brengen en dus had ik gevraagd of het gesprek iets later op de ochtend zou mogen. Manlief bracht ze vandaag, dus ik had wat langer de tijd.
Kleding
Is dit nog een issue? Zeker wel, first impression…belangrijkste indruk die je kunt krijgen. Welke kleding doe je aan naar een sollicitatie? Ook hier denk ik dat je vooral aan moet doen waar je je prettig in voelt. Natuurlijk kijk je naar de bedrijfscultuur, maar je moet je zeker bij een sollicitatie lekker voelen. Dat doe ik in ieder geval wel.
Zo heb ik een keer een sollicitatie gehad afgelopen zomer. Het was die dag 30 graden. En dan wat doe je dan? Op zich ben ik wel zo ‘ouderwets’ dat ik vind dat je een pak aan doet. Zeker bij een eerste gesprek. Die bewuste dag had ik een mooie pantalon aan en een nette blouse. Ik draag geen rokjes of jurkjes daar voel ik me niet prettig in, en ik moet mezelf in zo’n gesprek toch verkopen. Mijn jasje had ik vanwege de warmte uitgelaten. Dit heb ik wel uitgelegd, maar dit was in mijn optiek geen super groot probleem.
Rokje
De eerste opmerking die ik van de directeur in kwestie kreeg was “ik houd heel erg van rokjes en jurkjes, dat vind ik pas representatief”… en ik moest het gesprek nog beginnen….Ik heb mezelf nog verdedigd en uitgelegd dat ik me niet prettig voel in rokjes, mocht helaas niet baten. De baan heb ik niet gekregen maar dat was wel duidelijk.
Terug naar vandaag
Vanmorgen ben ik dus eerst even lekker gaan hardlopen, niet te lang, net genoeg om te ontspannen. Vervolgens pak aan, tas gepakt en hop in de auto. OV had gekund, maar met de auto radio aan, net even lekkerder en iets meer controle. Als ik met de trein ga tegenwoordig heb ik over het algemeen altijd vertraging en dat risico wilde ik niet nemen. Doe je ook zo die ontspanning van het hardlopen teniet. Het was mijns inziens een prima gesprek, maar ik had wel het verbale kots idee. Als ik er aan terug denk hoor ik mezelf alleen maar blaten… Je moet toch pieken op dat ene moment en dan wil je ook alles van jezelf laten zien. Of mijn gesprekspartners dat ook vonden is afwachten, ik hoop heel snel iets te horen.